dag 15. 17-09-2014

10 uur vertrokken uit Zhangmu (grensstadje Nepal,Tibet) naar Nyalam en half elf hadden we de eerste controle al, echt bizar en de Chinesen willen alles onder controle houden. omdat wij met een groep van 20 zijn moeten we een extra bus huren en moet er een politie agent de hele dag met ons mee de komende dagen in Tibet. Bij de grens staan km lang de vrachtwagens voor de grens te wachten tot de weg weer open is in Nepal na de aardschuiving, de weg begint mooi met tussen de bergen door gigantisch veel watervallen. De eerste stop voor foto's van de watervallen en de tweede stop er al vrij snel achter aan en zitten nu op 3200 mtr met de eerste bergen met de eeuwige sneeuw in zicht en word alleen maar hoger en mooier, om twaalf uur al een stuk of vijf checkpoints gehad en nu komt er ook nog een onze paspoorten checken? eigenlijk hangen ze maar een beetje verveeld rond totdat er weer een bus komt. Rond 12.00 komen we aan in Nyalam en een korte rit op de Friendship Highway ( deze loopt van Zhangmu naar Lhasa 720 km lang)om aan de hoogte te wennen en zitten dan al op 3750 meter, Heel raar om op deze hoogte te zitten en iedereen voelt wel wat ( hoofdpijn , duizelig of misselijk of iets met je evenwicht ) heel snel moe en zo weinig mogelijk doen. We krijgen de sleutel van, ja wat zijn het ? kamers (huisjes) allemaal naast elkaar en ik lig bij mijn drie musketiers :-), de wc is buiten aan het eind van de kamers en is eigenlijk een gat in de grond en stinkt er enorm, dus adem inhouden en plassen, het andere houden we maar op tot morgen !!! douchen is er niet bij en tanden poetsen doen we in een grote wasbak in de buitenlucht en is echt kamperen. Het zonnetje schijnt heerlijk en we hebben niet veel puf om wat te doen en gaan lang uit in de zon en heel veel water drinken om alles af te voeren, ik loop met Danielle nog even het stadje in ( een straat waar weinig te beleven is ) en gaan wat eten in een restaurant waar niemand zit maar het eten is er goed, je moet echt rustig aan doen en je bent al snel buiten adem. Ik probeer smiddags nog even wat te lopen maar ga al snel terug want van een trappetje beklimmen ben je al buiten adem.

Er valt weinig te beleven en gaan maar even wat slapen en gaan rond een uur of half acht naar een restaurant,( alleen Antoinette blijft achter en heeft last van de hoogte ) waar Adam allemaal gerechten heeft besteld (te veel :-) ) en zitten gezellig in twee groepen. Els moet plassen en vraagt waar de wc ( naast de ingang ) maar loopt twee straten verderop en komt lachend terug en vond het al zo ver.

Op tijd naar bed en de wekker om 8 uur en half negen ontbijten , half tien vertrekken met de bus naar Tingri en dat word een rit over de daken van de wereld.!! YES

Morgen naar over de pas van hoogte van 5200 mtr en hopen dat iedereen fit blijft.